2023’ü yolcu etmeden hemen önce elimde Aylaklar Kumsalı vardı. Bu sevimli kitabı okurken bizlere hiç de iyi geçmeyen bir yıla veda etmek gerçekten çok anlamlıydı. Peki bu kitapla benim yolum nasıl kesişti. Evren görülmez halkalarla bence bizi birbirimize bağlıyor. Şöyle bir şey yani siz bir konuya ilgili duyuyorsunuz tıpkı sizin gibi aynı şeye ilgi duyan kişilerle bir şekilde takipleşiyorsunuz onların paylaştıkları ilginizi çekiyor ve halka genişliyor. İşte ben de bu kitabı sevgili Güzin Öztürk’ün paylaşımında görmüştüm. Aldım, okudum. İçimi mutlulukla, umutla hatta cesaretle dolduran bir hikâye buldum. Hatta bunu genç arkadaşlarımla yaptığım felsefe sohbetlerinde mutlaka kullanacağım. Altını çizdiğim, bölüm olarak soruşturma konusu yapacağım yerler var. Peki bu kısa çocuk romanında ne anlatılıyor?
Önce buraya bir link bırakıyorum. Can Yayınları’ndan çıkan Aylaklar Kumsalı’nın tanıtım pdf’i var aşağıdaki linkte. Can Yayınları çok güzel bir çalışma yapmış. Kapağını, iç sayfasını ve başlangıç bölümünden birkaç sayfasını paylaşmış. Böylece kurgunun dilini de anlayabiliyorsunuz.
https://www.canyayinlari.com//Uploads/Docs/120000/9789750749162.7_preview.pdf
Konusuna gelince, hikâyenin kahramanı 11,5 yaşındaki Sofia. Bir gün okulda öğretmeni büyüyünce ne olacaksınız diye sorunca, “Ben aylak olmak istiyorum,” diye cevap veriyor. İşte romanın hikâyesi de böyle başlıyor. Sofia’nın kendi ağzından büyük şehirden küçük bir kıyı kasabasına taşınmalarını, annesinin şehirdeki çiçekci dükkanını kapatmasını, babasının yoğunlaşan iş toplantılarını ve ailerinin daha mutlu olmak için çıktıkları bu yolda iki yılın sonunda daha da mutsuz olduklarını anlıyoruz. Sofia bir bölümde KAYBEDİLENLER , KAZANILANLAR listesi yapıyor. Artık eski arkadaşları yok ama iki yeni arkadaşı var. Okula bisikletle gidebiliyor ve istediği zaman çığlık çığlığa bağırabildiği bir kumsalı var. Babası Sofia’nın hayalperestliğinden, sanatla ilgilenip derslerine dikkatini vermediği için ondan şikayetçi hatta öfkeli. Aralarındaki anlaşmazlığın doruğa çıktığı bir noktadan sonra çözülme yaşanıyor ve yaşamları farklı bir boyuta taşınıyor.
Bir çocuğun ailesinin istediğiyle yaşamının değişimi, onun bu yeni yaşama uyum sorunları, aile içi iletişimsizlik gibi konuların akıcı bir dille işlendiği romanda yazar kadar çizerin de başarısı üstünde durmak lazım.
Babam koca bir Hayır’a dönüştü. Yaptığı iş dünyanın en önemli işi olsa gerek. Bazen onun bir süper kahraman olduğunu ve bizi kâinatın en korkunç kötü adamlarından kurtarmak için mücadele ettiğini hayal ediyorum. Ya da kutuplardaki buzulların erimesini önlemek, savaştan kaçan mültecileri kurtarmak, Kuzey Kore, ABD, Rusya veya İran’daki çılgınların nükleer misiller atamasını engellemekle ilgili iş yaptığını. Acaba gizli ajan olabilir mi? Çünkü bana hep yönetici olduğunu söylüyor. Ayrıca serbest çalışıyormuş. Her ne kadar bu ifade akla özgürlüğü getirse de bence babam köleye benziyor. syf.18
Tam da yukarıda Sofia’nın ağzından dökülenler gibi bir düzende yaşamıyor muyuz? Daha özgür olabilmek için daha çok çalışmak ve daha çok para kazanmak zorunda hissediyoruz kendimizi. Oysa zaman akıp giderken ve çocuklarımız büyürken biz hep bir şeyleri kaçırıyoruz.
Bağırdım. Avazım çıktığı kadar bağırdım. Derken deniz benimle konuştu. Dalgalar dalgadır. Martılar martı. Bulutlar buluttur. Sofia’nın tek yapması gereken Sofia olmaktır. Bunu ondan daha iyi başarabilecek kimse yoktur. syf. 69
Yılın en listesini yapsam başa bu çocuk romanını koyardım. Çocuk diyorum da ben zaten içimdeki çocuğu seviyorum.
İyi okumalar,
KÜNYE:
KİTABIN ADI: AYLAKLAR KUMSALI
YAZARI: ALEX NOGUES
ÇİZERİ: BEA ENRİQUEZ
ÇEVİRİ: EMRAH İMRE
YAYINEVİ: CAN ÇOCUK
SAYFA SAYISI: 85